Ik studeerde in Venlo, maar leren deed ik pas echt in Brabant. Want mijn stages zocht ik dicht bij huis. Ik wilde gewoon ‘op het fietske’ naar mijn werk. Uiteindelijk streek ik neer op een werkplek die nu, na 16 jaar, als een tweede thuis voelt. Dat komt vooral door mijn gezellige collega’s. Al kan niks tippen aan de gezelligheid van mijn gezin. Het gevoel van thuiskomen is ongeëvenaard.
Toen ik voor een opleiding moest kiezen, was ik er snel uit. Ik wilde secretaresse worden. Plannen, organiseren en dingen regelen, daar ben ik goed in. Ik ging in Venlo naar school, en liep stage bij een advocatenkantoor, een school, een gemeente én een bedrijf. Bewust zo veel variatie, zodat ik alle takken van sport leerde kennen.
Op zoek naar mijn laatste stage, ontdekte ik Kuijpers in Helmond. Helaas konden ze me niet gebruiken en zocht ik verder. Bij GEA, nu een klant van ons, kon ik wél aan de bak. Op de dag dat ik daar tekende, werd ik gebeld. Je raadt het al, door Kuijpers: ‘Ze hebben je afgewezen, maar ík heb jou wel nodig,’ klonk het. Dat ging niet, want ik had net bij GEA getekend. ‘Dan wil ik je uitnodigen voor een gesprek voor een baan na die stage,’ ging hij verder. Eindstand was dat ik na mijn stage al een contract had liggen bij Kuijpers. Dat gaf zo’n goed gevoel. Ik ben niet meer weggegaan.
In 2008 begon ik op het directiesecretariaat, waar nog twee collega’s zaten. Mijn rol moest zich nog vormen, dus pakte ik van alles op. Van ondersteuning op de afdelingen juridische zaken, HR en inkoop tot aan het invullen van een zwangerschapsverlof op de vestiging. Ik kwam overal! Kei leuk en een mooie tijd, maar ondertussen zocht ik ook werk dat inhoudelijk bij mij paste. Dat vond ik in het wagenparkbeheer. Auto’s vind ik leuk. En nog leuker, hier haalde ik veel contactmomenten uit met collega’s door heel het land. Waar zij met vragen zaten, hielp ik ze vooruit.
Uiteindelijk werd het wagenpark met ongeveer 800 auto’s te groot voor mij alleen. Een groot deel van mijn werkzaamheden ging in beheer bij een externe partner waardoor er tijd kwam voor iets anders. Het leek me altijd al leuk om specifiek secretaresse te zijn voor een vestiging. Bij de servicetak in Helmond kon ik aan de slag. Het grote verschil met het directiesecretariaat? Waar het op corporate niveau bijvoorbeeld gaat om ziektepercentages, gaat het in de vestiging gewoon om echte collega’s. Dat maakt mijn werk persoonlijker.
Dat persoonlijke, de sfeer met collega’s, is voor mij net zo belangrijk als het werk. Soms zelfs belangrijker. Ik kan mijn werk kei leuk vinden, maar als ik niet klik met de mensen met wie ik werk, dan is er toch niks aan? Overigens krijgen we dan ook veel minder voor elkaar met z’n allen. Nu organiseer, plan en regel ik van alles om onze mensen te ontzorgen. Ze weten me te vinden. Zelfs voor kleine dingen: ‘Vraag maar aan Daniëlle’ of ‘Daan weet alles’, hoor ik geregeld wanneer er een nieuwe collega wordt voorgesteld of als iemand iets nodig heeft. Dat waardeer ik wel, want ik ben inderdaad een regeltante!
Als secretaresse kún je – als je dat leuk vindt – een manusje van alles zijn. Het zal je niet verbazen dat ik dat leuk vind. Wat ik belangrijk vind zijn onze mensen. Samen met de vestigingsleiding de attentieregeling in de gaten houden hoort hier dus ook zeker bij. Het is zó belangrijk om mensen bij een jubileum in het zonnetje te zetten. Of, als het nodig is, een hart onder de riem te steken. Samen met de leidinggevende overleg ik wat we voor de betreffende medewerker kunnen doen om zo een passend moment of attentie te organiseren.
Ook maak ik graag jongeren enthousiast voor de techniek, daar krijg ik energie van! Hier in Helmond hebben we een goede club die zich hier hard voor maakt. We staan op evenementen en geven gastlessen op scholen. Prachtig om te zien hoe onze techneuten hun werk weten uit te leggen op een manier die jongeren begrijpen. Sommige jongeren die interesse hebben in leren en werken bij Kuijpers hebben het gewoon in de vingers, dat zie je. We maken ook vooral lol: we gaan die jongens en meiden hard nodig hebben, dus laten we ze maar enthousiast maken!
Toch zie ik zelf een stap naar de techniek niet zitten. Ik zit voor nu gewoon op mijn plek. Er ligt hier nog werk en uitdaging genoeg voor mij. Als ik nu naar mijn werk ga , weet ik: het werk is leuk en ik heb gezellige collega’s. Kom ik uitdaging te kort, dan kan ik dat aangeven. Werk is belangrijk voor me, maar mijn gezin staat op één. En wie weet.. misschien verandert mijn werkambitie als mijn kinderen groter zijn, als zij op het fietske naar hun zelfgekozen stage gaan.
Wil jij net als Daniëlle werken in een gezellig team waar ruimte is voor persoonlijke ontwikkeling? Bekijk dan nu onze vacatures.
Deel dit artikel
