Je moet het maar durven: een goede baan hebben in Zuid-Afrika en toch emigreren naar ons kleine landje. Keegan en Danél maakten anderhalf jaar geleden – los van elkaar – de reis naar Nederland. Hun leven daar was meer dan prima, maar hier zagen ze kans op een betere wereld voor zichzelf en voor ‘hun’ volgende generatie. Kuijpers zag hierin óók een kans. Om talent te vinden, moet je soms buiten de gebaande paden denken. Letterlijk: zeker als ze iets ‘extra’s’ brengen. Maar wat betekent zo’n verandering? En hoe verhouden hun Zuid-Afrikaanse roots zich tot hun nieuwe Nederlandse leven? Gaan ze hier hun nieuwe ‘paradijs’ vinden, of is Nederland slechts een tussenstop?
Keegan (29) werkte in Johannesburg in de brandbeveiliging, terwijl Danél (29) als engineer carrière maakte bij een installatiebedrijf in George. Ze kenden elkaar niet en waren ook niet op zoek naar een baan in Nederland. Eén berichtje op LinkedIn veranderde alles…
Op jonge leeftijd kwam het duo in Zuid-Afrika in aanraking met de techniek. Keegan was klaar met zijn studie en had geen idee wat hij wilde doen. “Ik wist alleen dat ik niet veel geld wilde betalen voor de universiteit zolang ik twijfelde over mijn toekomst. Eerst werken, was het plan. Succesvol, want binnen een jaar begon ik als tekenaar in de beveiligingssystemen. Ik leer door te doen.’’ Danél studeerde wel aan de universiteit maar vond haar passie tijdens een vakantiebaantje. ‘’Via mijn moeder begon ik bij een bedrijf in de koeltechniek en na drie weken wist ik: hier ligt mijn toekomst. Ik veranderde van opleiding en rondde deze af. Alles verliep voorspoedig, totdat covid uitbrak. Niemand wilde mensen aannemen, laat staan zonder ervaring. ‘’Op een gegeven moment was ik zo ver, dat ik zelfs gratis wilde werken. Uiteindelijk lukte dat, op een vrij ludieke manier zelfs. En ik kreeg nog gewoon betaald ook. Het bedrijf dacht namelijk buiten de gebaande paden: ze nodigden ook mijn moeder uit voor een sollicitatiegesprek. Ik hou ervan: voor mij is niks te gek en ik ben altijd klaar een verrassende wending.’’
Het duurde daarna niet lang voordat er wéér iets nieuws op haar pad kwam. Net als Keegan kreeg ze een bericht van een recruiter van ‘Research Square,’ een bedrijf dat zoekt naar buitenlands talent. ‘’Ik had een goede baan, maar de kans om hier te werken kon ik niet laten liggen,’’ aldus Danél. ‘’Voor mij gold hetzelfde: ik heb een vrouw en een zoontje van twee. Ons leven zou hier verbeteren,’’ vult Keegan aan. Binnen één maand waren Danél en Keegan allebei aan het werk bij Kuijpers.
Waar ze niet konden wachten, want zij brengen weer nieuwe technische bagage met zich mee. ‘’Het voelde niet als té snel. Research Square hielp heel goed met het zoeken naar een verblijf en het aanvragen van een visum. Alleen het achterlaten van je familie is moeilijk, zeker omdat opa en oma hun kleinzoon moesten gaan missen.’’ legt Keegan uit. Danél zat in een andere situatie: ‘’Mijn moeder dacht meteen aan vakanties in Europa. Tot op de dag van vertrek, toen kwamen de tranen.’’
Keegan begon in Den Bosch als werkvoorbereider en maakte na een half jaar de stap naar engineer/tekenaar. Een super start. Danél begon in de sprinklerinstallaties, een gebied waarin ze minder ervaring had. De leergierigheid en snelheid waarin ze zich aanpasten was groot. ‘’Die uitdaging is alleen maar leuk: ik geniet van mijn werk. Onze collega’s zijn behulpzaam en begrijpen dat we met de taal worstelen. Veel woorden zijn hetzelfde, maar klinken nét even anders. We moeten heel goed luisteren naar onze collega’s,’’ aldus Keegan. En dan hebben we het nog niet over de dialecten in dit land… Daardoor is het soms lastig collega’s goed te leren kennen,’’ vertelt Danél.
Anderhalf jaar nadat ze zijn vertrokken, zijn de verschillen met ‘thuis’ dagelijks voelbaar. ‘’Het grootste verschil is de balans tussen familie, persoonlijke tijd én werk. Hier wordt begrepen dat je vrije tijd nodig hebt. Je hoeft niet bang te zijn om ongelijk behandeld te worden,’’ legt Keegan uit. ‘’In Zuid-Afrika bestaat dat niet. Daar heerst in onze branche heerst een high performance environment: je wordt beloond op basis van wat je daadwerkelijk bereikt.’’ vult Danél aan. Toch was dat voor haar niet dé reden om hiernaar toe te komen: ‘’Dat was een beter salaris en een ‘veilig en zeker’ leven. Begrijp me niet verkeerd: Zuid-Afrika is een véél mooier land, maar voor jonge mensen is het lastig er een toekomst op te bouwen.’’ Nu Keegan hier al een tijdje werkt, merkt hij nog een verschil. ‘’Waar Nederland excelleert in langetermijnplanning werken we in Zuid-Afrika snel en effectief. Er is geen goed of fout.’’ Danél vult aan: ‘Daardoor deed ik Zuid-Afrika ook meerdere functies tegelijk en leerde ik veel. Hier focus je op één ding en ontwikkel je je specialisme. Het is geven en nemen.’’
Het ‘ervan nemen’ doen ze in hun vrije tijd. Zoals Keegan, die graag de natuur induikt: ‘’Ik wandel hier graag, de natuur is zo mooi. In Zuid-Afrika is het onveilig om te wandelen: het land is niet gemaakt voor wandel- en fietspaden. Hier kan ik met mijn zoontje door het groen lopen zonder dat ik hoef op te letten.’’ Ze kwamen alleen, maar zijn niet alleen gebleven. “Ik ben erachter gekomen dat er hier vijftien van mijn Zuid-Afrikaanse studiegenoten zitten, dus vervelen doe ik me niet. Als ik niet aan het tennissen ben, bezoek ik dorpjes óf drink ik ‘brandenwijn’ met mijn vrienden in Eindhoven,’’ vertelt Danél. Toch kijken zowel Danél als Keegan uit naar kerst, waar ze voor drie weken teruggaan naar hun thuisland. ‘’Ik mis rugby kijken onder het genot van een ‘braai’ met vrienden en familie. Jullie barbecues zijn goed, maar niet te vergelijken met onze braai (Zuid-Afrikaanse barbecue) met een goed stukje biltong,’’ legt Danél uit terwijl Keegan zich verlekkert bij de gedachte. ‘’Ik kan niet wachten op ‘goedkoop vlees’. De frikandelbroodjes en bitterballen komen dichtbij en ik houd ontzettend van de bakkerijen hier, maar zoals Danél zegt gaat er niks boven een goede braai. Gestookt op hout en met het lekkerste brood en vlees.’’
Al met al zijn ze zeker van hun zaak: ‘naar huis gaan’ is vanaf nu vakantie. ‘’De toekomst ligt hier,’’ stelt Danél. Die inmiddels goede vrienden is geworden met Keegan: ‘’We praten graag over onze goede en slechte ervaringen hier in Nederland en geven elkaar advies. Zo helpen we elkaar in nieuwe situaties op het werk maar ook privé.’’ ‘’Volgend jaar ligt – voor ons beide – de focus op een vaste aanstelling bij Kuijpers en daarna misschien wel een verblijfsvergunning,’’ sluit Danél hoopvol af.