Drie maanden. Dat was de tijd die Kuijpers kreeg voor de opbouw van een machinelijn voor knakworsten. Plaats van handeling: de productielocatie van Zwanenberg Food Group in Oss. De machinelijn was afkomstig van de productielocatie in Voorthuizen. Deze is in 2022 gesloten. De missie slaagde met dank aan goed projectmanagement. Een nauwe samenwerking. En heel veel vakkennis.
Zwanenberg is in Europa één van de grotere producenten van vleeswaren en conserven. Met de verhuizing van de machinelijn ligt het zwaartepunt van de knakworstenproductie nu in Oss. Twan van Bommel (manager techniek bij Zwanenberg) weet nog dat alles aankwam op ‘planning’. “Een productielijn die stilstaat, kost geld. Daarom zorgden we eerst voor een voorraad voor drie maanden. Zo konden we onze afnemers blijven bedienen. Daarna stond ontmanteling en opbouw op de planning. Inclusief integratie in de bestaande, Osse productieomgeving. Met 1 april 2023 als strakke deadline.”
Voor Remco Dekker (Kuijpers-projectmanager) begon de operatie met ‘inventariseren’. “Want van ‘even oppakken en verhuizen’ was geen sprake”, vertelt hij. “Je moet weten wat zo’n productielijn nodig heeft. Niet alleen aan elektrotechnische voorzieningen. We waren ook verantwoordelijk voor de werktuigbouwkundige en procesinstallaties die erbij hoorden. Hoeveel voedingen zijn er in Oss nodig voor de motoren en de besturingskasten? Kunnen we alle leidingen kwijt voor perslucht, stoom en condens? En hebben de bestaande verdeelkasten genoeg capaciteit om de nieuwe machinelijn aan te sluiten?” De bevindingen verwerkten engineers van Kuijpers in een ontwerp. Daarmee zijn de monteurs aan de slag gegaan toen de machinelijn na een transport van zo’n 75 kilometer arriveerde. Met minstens vijftien man sterk integreerde Kuijpers deze in de productieomgeving in Oss.
Mike Semmekrot (DRDS) voerde namens Zwanenberg het projectmanagement van de integratie. Als voorzitter van het bouwteam hield hij zicht op het proces en de planning. Op de doorlooptijden en de communicatie. En op de financiën. “Je zit dan met veel partijen aan tafel. Dan is het prettig dat alle techniek zoveel mogelijk bij één van hen ‘ligt’. Dat werkt efficiënt. En efficiency hadden we hier echt nodig.” Twan voegt eraan toe dat ook ‘vakvolwassenheid’ onmisbaar was.
“Engineers, werkvoorbereiders, uitvoerders, monteurs. Allemaal ervaren mannen die wisten wat ze moesten doen. Kwamen afspraken na. Wisten hoe ze planmatig moesten werken. Dat zijn factoren die we belangrijk vonden. Het was voor ons een manier om risico’s te beheersen. Een soort garantie voor de bedrijfscontinuïteit. Als je dan merkt dat Kuijpers zich tot op directieniveau aan deze opdracht verbond, geeft dat veel vertrouwen.”
Na wat sloopwerk in Oss om ruimte te maken, installeerde Kuijpers eerst een nieuw transformatorstation met een uitgebreide hoofdverdeelkast en onderverdeelkasten. “Het installeren en koppelen aan de bestaande infrastructuur gebeurde daarna”, aldus Remco. “De zone waarin we werkten, was afgeschermd. Zo konden alle andere lijnen veilig doordraaien.” Een must, volgens Twan. “We produceren hier voedingsmiddelen. Dus hebben we te maken met strenge eisen op het gebied van kwaliteit. En voedselveiligheid. Met Kuijpers konden we erop vertrouwen dat ze dat snappen. De medewerkers zijn bovendien gewend om in een draaiende fabrieksomgeving te werken. De integratie verliep daardoor soepel. Onze productie en onze eigen medewerkers ondervonden geen hinder.”
Wat daaraan bijdroeg, was een goede afstemming. Mike: “Ik had dagelijks contact met projectleiders en uitvoerders. En wekelijks hadden we een werkoverleg. Over lopende zaken. En natuurlijk over de planning. Niet alleen om te kijken of we op schema liepen. Maar vooral om inzicht te krijgen ik wat er nog stond te gebeuren. Kuijpers zorgde altijd voor een planning die drie weken vooruit blikte. Waarom die tijdspanne?
Dan kon de productie van Zwanenberg daar rekening mee houden. Bijvoorbeeld als er een koppeling met een bestaande installatie aankwam.” Remco weet nog dat ‘weekendwerk’ slechts een enkele keer is voorgekomen. “Dat gebeurde alleen als de andere lijnen echt stil moesten staan.”
Op 1 april 2023 rolden in Oss de eerste knakworsten van de verhuisde machinelijn. Precies zoals gepland. Mike: “Met dank aan alle bouwteampartners. Aan hun vakwerk en onderlinge samenwerking. Ik wist al dat het goed liep. Maar het zien van die eerste knakworsten was een extra bevestiging. Nooit geweten dat ik van de aanblik ervan blij kon worden.” Twan, lachend: “Hoe zei Hannibal Smith van het A-Team dat in die jaren ’80-serie ook alweer? ‘I love it when a plan comes together’.
Whatsapp
LinkedIn