Toen ik een kleine tien jaar geleden voor het eerst bij Kuijpers binnenstapte werd ik verwelkomd door een stralende vrouw met een open blik. Ik voelde me welkom. We maakten een praatje, totdat ik door mocht naar mijn sollicitatiegesprek. Ik werd aangenomen. Dat kwam mooi uit, want voor dit bedrijf wilde ik werken! Warm en persoonlijk. Die eerste indruk vergeet je niet. Hanny van de Manakker-Brouwers is de vrouw achter de balie die mij destijds die prettige eerste indruk gaf. Ze is een visitekaartje voor Kuijpers. Nog een paar weken. Want Hanny gaat met pensioen. Een mooie reden voor een afsluitend interview.
De exacte datum is 17 april. Dan is de cirkel mooi rond. Op 18 april 1977 begon ik als telefoniste bij Kuijpers. Dat wil zeggen: de eerste keer. Want ik ben er een paar jaar tussenuit geweest. In 1977 werd ik aangenomen door Piet Meulendijks. Het gesprek was goed, maar hij twijfelde of mijn stem goed was om telefoniste te zijn. Ik praatte – en praat nog steeds – vrij zachtjes. Om zeker te zijn van zijn besluit heeft hij me thuis opgebeld om te horen hoe ik aan de telefoon klonk. Ik werd aangenomen.
Eind 1984 ben ik gestopt, toen werd mijn eerste dochter geboren. We kregen nog een dochter en ik besloot een aantal jaren thuis te blijven met hen. Op dat moment was het de juiste keuze. Als ik nu terugkijk weet ik niet of ik het nog een keer zo wil doen. Want je wereldje wordt wel klein dan. Toen iemand van Kuijpers me in 1990 belde of ik terug wilde komen heb ik ook niet getwijfeld: heel graag. Ik begon toen met vijf ochtenden. Dan was ik ’s middags toch thuis voor de meiden.
Toen de meiden naar het voortgezet onderwijs gingen ben ik weer fulltime gaan werken. Het is haast niet voor te stellen – fulltime telefoniste – maar we kregen 300 telefoontjes per dag! Die moest je toen ook nog allemaal noteren. Het was echt een andere tijd. Maar wel al weer moderner dan mijn eerste periode bij Kuijpers. Toen heb ik ook nog met de telex gewerkt. Weet je wat dat is?
Ik voerde bestellingen in en die rolden er dan uit op een ponsband. Een papieren band waarin de informatie gecodeerd in gaten werd geponst. Als ik mijn bestelling klaar had maakte ik via een telefoonnummer – ik weet het nummer nóg! – verbinding met de telex. Die verwerkte de ponsband. Bij de ontvanger werd de ponsband dan gedecodeerd en verschenen mijn letters – de bestellingen – op het blad.
Haha, ja zo zou je het kunnen zeggen ja! In de tijd dat ik even weg was bij Kuijpers waren de computers in opkomst. Toen ik terugkwam had iedereen er eentje op kantoor en dus ging ik op cursus. De normaalste zaak van de wereld, ik heb veel ontwikkelingen meegemaakt maar kon daar prima in mee. Ik heb nu bijvoorbeeld ook een smartwatch, dat vind ik hartstikke leuk.
Mijn rol veranderde wel in de loop der jaren. Want door mobiele telefoons kregen we bij de centrale wat minder telefoon. Toch ben ik daar nu ook nog een belangrijk deel van de dag mee bezig. Maar we doen heel veel meer. Allerlei regel-dingen, bestellingen en we verzorgen ook vergaderingen bijvoorbeeld.
Klopt. Dat vind ik ook leuk hoor. Collega’s komen vaak even een praatje maken. We zijn ook echt betrokken hier bij elkaar. Laatst was ik een dag vrij en hoorde ik van mijn directe collega’s dat verschillende mensen schrokken en vroegen “is Hanny nú al weg”? Nu was het nog maar een dagje…
Alle contacten ga ik heel erg missen, live en aan de telefoon. Kuijpers heeft de laatste jaren veel meer vestigingen gekregen. Ik zit in Helmond en ken daar iedereen. Maar van de andere locaties sprak ik ook veel mensen. Ik vond het ook altijd leuk als ik dan collega’s live zag voor het eerst, na zo vaak aan de telefoon.
Ik vond het Familiefestival in 2021 onvergetelijk, toen Kuijpers 100 jaar bestond. En Hanny’s bloemenwinkeltje…. Toen Aukje Kuypers in 2018 Zakenvrouw van het Jaar werd kwamen er ontzettend veel felicitaties binnen. Ook bloemen natuurlijk. De hele balie stond vol! Aukje zei dat ik wel een winkel kon beginnen. Tekenend voor haar en voor het bedrijf: nauwelijks hiërarchie. Je bijdrage wordt op waarde geschat. Ze vond ook dat we die titel allemaal samen verdiend hebben.
Ik ga genieten met man, kinderen en kleinkinderen. Oppassen, van de zon genieten, reizen…. En ik kom nog wel eens buurten!
Deel dit artikel
